วันเสาร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2551

1. วิชาเทคโนโลยีเพื่อการสื่อสาร

ความรู้ที่ได้รับ
- มีความเข้าใจเกี่ยวกับเทคโนโลยีและนวัตกรรมมากขึ้น
- เรียนรู้ทักษะการใช้อินเตอร์เน็ท การรับส่งอีเมล และการสร้างบล็อก
- นอกจากนี้ยังได้รับสิ่งดีๆ นอกเหนือไปจากความรู้ทางวิชาการ เช่น

*ประทับใจกับความหวังดีที่อาจารย์มอบให้ คือ การเปิดโอกาสให้ได้เรียนรู้ในสิ่งใหม่ด้วยตนเอง ได้สัมผัสเอง เกิดความรู้ขึ้นกับตัวเองอย่างแท้จริง
*ได้ศึกษาในสิ่งที่ต้องการศึกษาเพิ่มเติมมานาน ซึ่งช่วงเวลาก่อนหน้านี้ให้เหตุผลตนเองว่าไม่มีเวลา แต่เมื่อได้มีเวลามาศึกษาค้นคว้าความรู้ได้ในการเรียนวิชานี้ ถือว่าดีมาก
*การที่เราได้แสดงข้อมูลไปยังสื่อนี้ ทำให้ได้รู้จักผู้คนมากมาย ทั้งที่เขาเข้ามาแสดงความคิดเห็นเราช่วยให้เราได้รับคำแนะนำในสิ่งที่แตกต่างจากความคิดเดิมของเราที่มีอยู่ให้มีการปรับเปลี่ยนไปในทางที่ถูกต้องมากขึ้น กับการที่เราสนใจในเรื่องที่นำเสนอ ช่วยให้เราได้รับความรู้จักทั้งความรู้และเพื่อนใหม่ เกิดเครือข่ายทางการเรียนรู้ที่กว้างกว่าเรียนรู้แค่ภายในห้องเรียน ภายในมหาวิทยาลัย แต่เป็นการเรียนรู้ความคิดของเพื่อนมนุษย์อีกด้วย
*ได้โอกาสในการนำความรู้มาใช้กับปัญหาที่เกิดขึ้น ทำให้เราพยายามเปลี่ยนแปลงหรือ ปรับปรุงให้เป็นบุคลากรที่มีคุณภาพ

ไม่มีความคิดเห็น:






เสียเจ้า

๑.เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทรายฯ

๒.จะเจ็บจำไปถึงปรโลก ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย อย่าหมายว่าจะให้หัวใจฯ

๓.ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์ ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้
สูเป็นไฟเราเป็นไม้ ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณฯ

๔.แม้แต่ธุลีมิอาลัย ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน
ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตาฯ

๕.ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอยฯ

อังคาร กัลยาณพงศ์





โชคมนุษย์

โลกมนุษย์นี้ไม่มีที่แน่นอน
ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อนช่างแปรผัน
โชคหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้ทุกๆวัน
สาระพันหาอะไรไม่ยั่งยืน
ชีวิตเหมือนเรือน้อยล่องลอยอยู่
ต้องต่อสู้แรงลมประสมคลื่น
ต้องทนทานหวานสู้อมขมสู้กลืน
ต้องทนฝืนสู้ภัยไปทุกวัน
เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน
เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์
แต่คนที่ควรชมนิยมกัน
ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา

หลวงวิจิตรวาทการ